Przepuklina rozworu przełykowego. Refluks żołądkowo–przełykowy

Choroba refluksowa przełyku (GERD – gastro-esophageal reflux disease)  jest jednym z częstszych schorzeń górnego odcinka przewodu pokarmowego i dotyczy blisko 10% populacji krajów wysoko rozwiniętych. Związana jest z cofaniem się treści z żołądka i dwunastnicy do przełyku z powodu niewydolności fizjologicznej bariery antyrefluksowej. U większości pacjentów z GERD rozpoznaje się przepuklinę rozworu przełykowego.

Przepuklina rozworu przełykowego polega na przemieszczeniu przez rozwór przepony części żołądka z jamy brzusznej do klatki piersiowej. W zależności od wielkości przepukliny może być ona bezobjawowa lub może dawać różne spektrum objawów, od typowego zarzucania treści pokarmowej do przełyku (zgaga), bólu w nadbrzuszu, po nawracający kaszel, chrypkę, kołatanie serca.

Operacja przepukliny rozworu przełykowego stanowi jedną z metod leczenia tego schorzenia.

Do metod niefarmakologicznych należy unikanie potraw gazowanych, tłustych, ciężkostrawnych, regularne posiłki, spożywanie małych objętościowo posiłków, unikanie wysiłku fizycznego po posiłkach, spanie z uniesioną głową oraz redukcja masy ciała w przypadku nadwagi i otyłości.

Farmakologicznie dolegliwości leczy się przez stosowanie leków zmniejszających wydzielanie żołądkowe.

Operację przeprowadza się w znieczuleniu ogólnym.

Operację wideoskopową przeprowadza się przy pomocy małej kamery wprowadzanej do jamy brzusznej po lewej stronie brzucha. Następnie przez dodatkowe nacięcia wprowadza się porty robocze, dzięki którym możliwe jest wprowadzenie specjalnych narzędzi operacyjnych.

Operacja polega na zszyciu ze sobą odnóg przepony tworzących rozwór przełykowy i zamknięciu wrót przepukliny. Następnie w celu umocowania żołądka w jamie brzusznej jego część zwaną dnem obszywa się wokół przełyku tworząc mufkę.