Metody leczenia

Przepuklina brzuszna, przepuklina pooperacyjna

Przepuklina brzuszna i przepuklina pooperacyjna, czyli patologiczne uwypuklenie się otrzewnej przez miejsce zmniejszonego oporu, np. bliznę pooperacyjną objawiające się guzem w tej okolicy, który powiększa się podczas wysiłku i/lub kaszlu. Najczęściej powstaje w wyniku nieprawidłowego gojenia się powięzi mięśni jamy brzusznej lub infekcji miejsca operowanego. Jest też efektem procesu starzenia się lub nadmiernego napięcia. Przepuklina pooperacyjna może pojawić się bezpośrednio po operacji lub po jakimś czasie.
Operacje przepuklin stanowią bowiem jedną z najczęstszych operacji w oddziałach chirurgicznych.

Na przepuklinę zachorować może zachorować każdy, a jej ryzyko zwiększa się wraz z wiekiem. O tym, jaka ostatecznie metoda jej usunięcia zostanie wykonana u pacjenta, decyduje lekarz. Zarówno w przypadku przepukliny brzusznej, jak i przepukliny pooperacyjnej, zanim chory zostanie poddany operacji, przeprowadzamy konsultacje w poradni w Łodzi. Stwierdza się ją na podstawie dokładnego badania palpacyjnego. Ze względu na to, że uwięziona przepuklina pooperacyjna jest stanem zagrażającym życiu, konieczne jest leczenie operacyjne.

Plastyka przepukliny pooperacyjnej sposobem Mayo

Jest to operacją napięciowa, jedna z najstarszych wykorzystywanych w zaopatrywaniu tej jednostki chorobowej. Operację przeprowadza się w znieczuleniu ogólnym lub miejscowym łączonym z krótkotrwałym znieczuleniem dożylnym.

Przez cięcie wycinające bliznę i nadmiar skóry w okolicy przepukliny dochodzi się do worka przepuklinowego, a następnie po wypreparowaniu jej wrót, zespala się dachówkowato powięź mięśni prostych brzucha, zamykając przepuklinę, a następnie powłoki skórne.

W dużych przepuklinach brzusznych stopień nawrotu przepukliny sięga 50%.

Plastyka przepukliny sposobem Rives-Stoppy

Jest to operacją beznapięciowa z użyciem siatki syntetycznej wszczepianej pod mięśnie brzucha.
Operacje przepukliny pooperacyjnej przeprowadza się w znieczuleniu ogólnym.
Przez cięcie wycinające bliznę i nadmiar skóry w okolicy przepukliny dochodzi się do przepukliny, a następnie po jej wypreparowaniu układa się siatkę syntetyczną zabezpieczającą powłoki brzucha i zamykającą przepuklinę. Następnie zamyka się powłoki skórne.

Takie zaopatrzenie przepukliny gwarantuje stopień nawrotów w okolicach 5-15%

Laparoskopowa plastyka przepukliny z uwolnieniem tylnych kompartmentów mięśni prostych brzucha z użyciem siatki. (ang. transversus abdominis muscle release – TAR)

Operację przeprowadza się w znieczuleniu ogólnym. Operację wideoskopową przeprowadza się przy pomocy małej kamery wprowadzanej do jamy brzusznej po lewej stronie brzucha. Następnie przez dodatkowe nacięcia (które najczęściej mają długość 0,5-1,5 cm) wprowadza się porty robocze, dzięki którym możliwe jest wprowadzenie specjalnych narzędzi operacyjnych.

Po wypreparowaniu tylnej blaszki mięśnia prostego brzucha i w jej przedłużeniu mięśnia poprzecznego uzyskuje się płaty, dzięki którym możliwe jest zeszycie wrót przepukliny. Następnie położona zostaje specjalna siatka, która zakrywa i dodatkowo wzmacnia zamknięte wrota przepukliny. Siatka zostaje przymocowana klejem tkankowym oraz specjalnymi szwami wewnątrzbrzusznymi do ściany brzucha.

Ten nowatorski zabieg pozwala na zmniejszenie nawrotu przepukliny trzykrotnie w porównaniu do innych metod, a dzięki zastosowaniu techniki laparoskopowej ryzyko zakażenia miejsca operowanego wynosi ok 3%.

Po zabiegu konieczne jest noszenie pasa przepuklinowego przez 3 miesiące. Bezpośrednio po usunięciu przepukliny pooperacyjnej pacjentowi zalecane jest także ograniczenie aktywności ruchowej. Ewentualne dolegliwości, które mogą się pojawić, nie są zbyt duże i można je zmniejszyć za pomocą leków przeciwbólowych.
Wizyta kontrolna zazwyczaj odbywa się w ciągu 2-3 tygodni od zabiegu.

Zalety metody wideoskopowej:

Szybszy powrót do zdrowia.
Mniejsze dolegliwości bólowe.
Mniejsze ryzyko zakażenia miejsca operowanego, wystąpienia krwawienia czy wysięku chłonnego.

Wady metody wideoskopowej:

Dłuższy czas zabiegu.
Wymaga doświadczonego zespołu.

Ryzyko nawrotu w obu metodach wynosi 2-5%
Ryzyko powikłań w obu metodach wynosi 5-20%
Zespoły bólowe 2-5%
Pooperacyjny krwiak lub obrzęk jądra, niedokrwienie jądra, zaburzenia ejakulacji 5-7%
Krwawienie do jamy otrzewnej <1% Utrata życia <1%

Ta strona używa plików cookie.

Serwis jeckowski.pl używa plików cookies i podobnych technologii - Dalsze używanie witryny oznacza ich akceptację. Dodatkowe informacje dostępne są w Polityce prywatności.

Zamknij